İnebolu'nun Gizli Cenneti...

Recep USLU (Baracan) ( (1950-1968 ) )

Recep USLU (Merhum)

Baracan lakabıyla bilinen Recep Uslu 25 Mayıs 1911 tarihinde Üçlüce Köyü’nde 4 kardeşin en büyüğü olarak dünyaya geldi. 13 yaşındayken babasının vefatının ardından 2 annesi ve üç kardeşiyle birlikte zorlu yaşam mücadelesine başlamıştır. 15 yaşında kendisinden yaşça büyük olan Kürteli’nin kızı Cemile Uysal ile evlenmiş, bu evliliğinden 6 kızı dünyaya gelmiştir.

Kıtlığın ve yokluğun adeta hüküm sürdüğü o yıllarda ailesiyle birlikte büyük bir özveriyle çalışarak geçimini çiftçilik ve kerestecilikle kazanmıştır. Köyümüzün ve çevre köylerin ormanlarından satın aldığı kerestelerin kesimini yaptırıp dönemin en önemli taşıma aracı katırlarla Evrenye’de bulunan kereste fabrikasına taşıyarak satışını yapmıştır. Köyümüzde yetişen patates vb. kendi ürettiği ziraî ürünleri ve köylümüzden satın aldığı ürünleri şehir merkezine taşıyarak toptan ticaretini yapmıştır. Böylece köylümüzün tarım ürünlerinin ve orman ürünlerinin ticarete kazandırılmasına aracılık etmiştir. Bunun yanı sıra köyümüz insanına iş ve istihdam olanağı sağlamıştır.

Çalışkanlığı ve üretkenliğinden dolayı geçim sıkıntısı çekmemiştir. Herhangi bir sosyal güvenlik sistemine bağlı çalışması olmadığı için emekli olmamıştır. Devletin sosyal güvencesi olmayan ve 65 yaş üstü vatandaşlara sağladığı yaşlılık aylığından faydalanmıştır.

1966 yılında eşi Cemile Uslu vefat etmiştir. Daha sonra Kâye lakabıyla tanınan Abdullah Börekçi’nin kızı Feride Börekçi ile evlenmiş ve bu evliliğinden 4 çocuğu olmuştur. Bu evlilikten olan en büyük oğlu Osman Uslu engeli nedeniyle 12 yaşında vefat etmiştir.

Uzun yıllar köy ihtiyar heyetinde özveriyle görev yaptıktan sonra 1950 ve 1955 yıllarında yapılan yerel seçimlerde muhtar seçilmiştir. 27 Mayıs 1960 tarihinde yapılan askerî darbe neticesinde Demokrat Parti’yi desteklediği gerekçesiyle muhtarlığı elinden alınmıştır. İhtilalden sonra 1963 yılında yapılan yerel seçimlerde tekrar muhtar seçilmiştir.

Recep Uslu sıkıntılı dönemlerde, kıtlık ve darlık zamanlarında daima köylüsünün yanında olmuş, her türlü yardım ve fedakârlıktan geri durmamış, ömrünü köyüne ve köylüsüne adamıştır.

1994 yılında İstanbul’a göç etmiştir. Vefatına kadar oğlu Bayram Uslu’nun yanında birlikte yaşamına devam etmiş, 30 Haziran 2002 tarihinde vefat etmiştir. Cenazesi Üçlüce Köyü’nde mahalle mezarlığına defnedilmiştir.